illüzyonlar

bu bir şaşı bak şaşır resmi ve çok eğlenceli!

Bir illüzyonun içinde yaşadığımız gerçek. Üstelik becerikli ama mutsuz sihirbaz da zihnimiz. Bizi nelerle aldatıyor?

- herkesten daha iyi olmalısın sözü ile seni aslında "herkesten daha kötüsün"e çekiyor.

- başarılı olmalısın diyerek aslında "sen başarısızsın" diyor

- her şeyi yapmalısın diyerek aslında "hiç bir şeyi yapamazsın"a getiriyor.

yani zihin ya da durmak bilmeyen istekler bizi daha da mutsuz ediyor.

hikaye şu:

insan durdurulamaz bir isteme makinası. her dakika durmaksızın bir şeyler istiyor, arzuluyor. çoğunlukla bunun nedenini bile bilmiyor. sadece istiyor!

bir dakika önce yurt dışında yaşasam diyor. bir dakika sonra pılımı pırtımı toplayıp akdenizde bir sahil kasabasına gideyim diyor. sonra biraz bekleyip kendine bir tv seti alıyor. işi bırakayım bir kafe açayım diyor. sonra keşke öyle bir işim olsa da dünya alem gezsem diyor. evlenip çocuklarım olsa diyor, sonra da her güzel benim olsa!

haydi şu çekim yasası ile olaya bakalım (madem ki bu kadar populer!) evren bunların hepsini yapmaya kalksa aynı anda, insan yine mutsuz olur; hayatım niye bu kadar karışık diye!

bunlardan birini gerçekleştirse, diğerleri olmadı diye mutsuz olur.

insan durmak bilmeyen bir isteme makinası!

tüm bunları kurgulayan zihin ise tam bir çılgın maymun. bir dakika yerinde bile durmadan zıplıyor!

sonuç:

illüzyonda yaşıyoruz. zihnin bitmek bilmez istekleri bizim oyun sahnemiz. bir şeyleri istedimizi veya yaşadığımızı sanıyoruz. ama aslında hiç bir şey istemiyor ve bir şey yaşamıyoruz. içimiz dışımız boşluk. hiç bir zaman dolduramadığımız, kendimizi tamamlayamadığımız boşluk.

ilerleyen sonuç:

ne ile dolduralım kendimizi? isteksizlik ve "ben tamamım" sözleriyle mi? arayıştan vaz geçerek mi? yoksa her şeyi bırakarak mı?

bence hayır bunlarla değil. derin bir anlayışla dolduralım kendimizi. bu anlayışın doğrultusunda bırakalım akışa. bu akışa güvenerek bulalım içteki huzurumuzu. ve bir farkındalık, aslında yapan biz değiliz hiç bir şeyi!