Ben düzenli bir kediyim. Hatta BAA'nın deyişi ile ormanlarının kaplanıyım. Öyle deyince o böyle bir omuzlarım kabarıyor, hemen burnumu ağzımı sürtüyorum bir yerlere. BAA beni nasıl gaza getireceğini biliyor.
BAA evde olmadığında uyumayı seviyorum. Eğer evdeyse de onun üstünde uyumayı seviyorum. Bazen yapışıyor şu alete, o zaman aletin üstüne yatıyorum. Kızarsa da faresinin üstüne, olmadı sağ kolunun üstüne yatıyorum. Kızmasın diye bazen kolunu yalıyorum. Hemen yumuşuyor, bir şey diyemiyor. Dolapların içinde uyumayı da seviyorum. BAA'nın tüm kıyafetleri ben ben kokuyor. Dışarıdaki kedilere mesajımı veriyorum.
Sabahları mamadan sonra sevilmeyi seviyorum. BAA oturunca bir yere, gidip kafamla kafasına vuruyorum. Yüzümü yüzüne sürüyorum. Buna o da bayılıyor. Koca kedi n'olcak!
BAA bazen şarkı söylüyor; aslında hep söylüyor ama ben bazen eşlik ediyorum. Bir kere dans ettik beraber. Ama ben çok kıpır kıpır bişi değilim.
Mutfak masasının üzerine çıkıp oradan kuşlara kikirdemeye bayılıyorum. Cam açıksa camın önünde oturuyorum, oradan karşı daireyi dikizliyorum.
BAA eve geldiğinde onu tırmalama ağacı olarak kullanmayı da seviyorum. O benim, ona işaret koyuyorum. BAA'nın kocaman hırkasının içine girip, orada uyumayı da seviyorum.
Galiba ben BAA'yı seviyorum yahu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder